HEY GİDİ KAÇKAR

  Aylar öncesinden dört arkadaş olarak kararlaştırıp gittiğimiz dokuz günlük yolculuğumuz nihayetinde bitti ve bizde kürkçü dükkanına yani metropole büyük şehir(!) İstanbul'a geri döndük. Her seyahat sonrası ohh sonunda evime döndüm hissini tüm yorgunluğuma rağmen hissetmedim. Kimbilir belki de gezip dolaştığımız yerlere doyamamışımdır....

  Dağcılıkla ilgileniyor olmamız sebebiyle asıl amacımız üç günümüzü kamp ve Kaçkar zirve tırmanışı için ayırıp geri kalan zamanda da mümkün olduğunca Karadeniz bölgesinde görülmesi gereken yerleri görerek seyahat etmekti.Ama Karadenizin hava şartları o kadar değişken ki üç gün oldu dört gün. İlk gün Yukarı Kavrun Yaylası'nda konakladık; ertesi sabah erkenden kalkarak kamp yükümüzle Öküzçayırı kamp alanına geçtik ve kampı attık. Akşamında hava şartlarının  zirve tırmanışı için müsait olmayacağını bir gece daha beklememizin uygun olacağını kararlaştırdık. Soğuk hava, sis ve yağmur çadırdan dışarı pek çıkarmadı malesef; kamp alanına çıkış aşamasında da yaşadığımız bir takım aksiliklerle birlikte bu aşamada biraz tadımız kaçtı aslında; ama Kaçkar' ın zirvesinde olma hayali o kadar motive ediyordu ki bizi ertesi  gece saat 02:30 da yola koyulduk.Zirveye doğru yolculuğumuz esnasında geçtiğimiz yerler kısmen de olsa fotoğraflarda görülüyor.

 

  Ancak zirveye varmadan kendini göstermeye başlayan sis ve belirlediğimiz saatte zirvede olamayışımız, geri dönüş mesafesini de hesaplayınca malesef ki 3700 metrede bize geri dönme kararını verdirdi. Kendi adıma pişman değilim ama 3937 metreye yani zirveye bu kadar yaklaşmışken geri dönmenin burukluğu var  :((

Öte yandan konakladığımız yerler görülmeye değer harika ötesiydi

Çadırda da olsak keyif yapmayı ihmal etmedik tabi, ayrıca sabahları böyle güzel manzaralara uyanmak çekilen eziyetleri unutturuyor.

Velhâsıl kelâm doğada olmayı seviyorum sırtımdaki onca yüke yürüdüğüm onca yola rağmen.... Devamına gelince belki daha sonra :))